28 Şubat 2013 Perşembe

Bir Ayrılığın Anatomisi

Ayrılmak zor , ayrilikla basedebilmek daha zor..
Zaman herşeyin ilacidir diyorlar ya..zaman geçtikçe ve ise yaramadikça paniğe kapiliyorsun. Herşeyin ilacı bana yaramadiysa demekki ben böyle içimdeki bu yokluk hissiyle kalcam diye korkuyorsun..
Şimdi benim durumum tam bu işte..
Geçen zaman ona beni unutturuyor mu yoksa ozletiyor mu diye merak ediyorum.
Bide yuzlesmeye korktuğum için facebook u acamiyorum..neyle yuzlesmeye korkuyorsun diyorsan ; mutlugugundan da mutsuzlugundan da korkuyorum..
Zaman geçip olaylara uzaktan baktıkça farklı noktalar dikkatini çekiyor..onla yeni anın olmayınca eski anıları otopsi masasına yatirip inceliyorsun..
Sonra soruyorsun kendine..
Senin birakmana izin veren seni bırakmış olmuyor mu aslında ?
Suçlamıyorum onu biliyorum yorulmustu , yormustum istemeden..çünkü benim hayatımdi yorucu olan.ben yorulurken yanımda durmuştu ama işte daha fazlasina gücü kalmamıştı..yeni savaşlara girmek istemedi..sen savaşı kazan gel dedi..fırtınada beni yalnız birakti..
Onu ozledigimi bin kere belli etmeme rağmen beni bir kere bile aramaması icimi burkuyor. "dur bakalım daha bitmedi , halletcez..ne olursa olsun ben yanindayim" demesi pek bir güzel olmaz miydi?
Filmlerde öyle görmedik mi , kitaplarda öyle okumadık mi ? Sadece edebiyatta mi var yorulmayan aşklar ?
Ama iste suçlamıyorum onu..haklıydi.haklı ama tutkusuzdu...

2 yorum:

  1. belki hayatındaki rolü buraya kadardı. sana bir şeyler kattı ve görevi bitti. bundan sonra yeni dersler var seni bekleyen. en sevdiğin dersi defalarca alsaydın iyi bir doktor olabilir miydin?

    YanıtlaSil
  2. Teşekkürler narcelen, dediklerinde o kadar haklisinki ve o kadar mantıklıki...ama işte ben de bunları söylesem de kendime kalbim pek dinlemiyor beni :)

    YanıtlaSil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...